Jeroen Dupont (1987) is een Nederlands violist en componist. Dupont had aanvankelijk les bij Anneke Schilt aan de Muziekschool in Amstelveen. Daarna was hij lange tijd leerling van Coosje Wijzenbeek onder wier vleugels hij eerste prijzen won bij de Iordens Viooldagen alsmede de eerste prijs bij het Davina van Wely Vioolconcours in 2003. Vervolgens studeerde hij van 1997 tot 2004 bij Herman Krebbers en vanaf 2004 bij Vera Beths aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag waar hij afstudeerde in 2008. Hij onderbrak zijn studie in Den Haag voor een half jaar aan het Conservatoire National Supérieur de Musique in Parijs, waar hij les had van Roland Daugareil. Daarna studeerde hij enige tijd bij Jean-Jacques Kontorow aan hetzelfde conservatorium. In 2005 volgde hij masterclasses bij Giuliano Carmignola aan de Accademia Musicale Chigiana in Siena, Italië.
Jeroen Dupont bespeelt een viool gebouwd in 1714 door Giovanni Battista Grancino. Dit instrument is hem in 2020 in bruikleen gegeven door het Nationaal Muziekinstrumenten Fonds.
Dupont soleerde bij het Rotterdams Philharmonisch Orkest, het Rotterdams Philharmonisch Kamerorkest, het Zürcher Kammerorchester, het Concertgebouw Kamerorkest, het Bombay Philharmonic Chamber Orchestra, het Frysk Jeugd Orkest, het Rotterdams Jeugd Symfonie Orkest en het Mendelssohn Kamerorkest. Dupont is aanvoerder van het Charenton Ensemble. Dit ensemble werd door Dupont opgericht aan de Rue de Charenton in Parijs tijdens zijn studie met violist Roland Daugareil aan het Conservatoire National Supérieur de Musique in Parijs.
Robert Poortinga heeft gestudeerd bij gerenommeerde figuren in de wereld van piano enkamermuziek, waaronder Enrico Pace, Tamara Poddubnaya en Lukas Hagen, zowel in Amerikaals in Italië.
Zijn passie voor het vioolrepertoire bloeide op in een nauwe samenwerking met violiste Meri Khojayan, met wie hij een decennium lang het podium deelde en concerten gaf in heel Europa. Daarnaast werkten ze samen aan een documentaire over het leven van Pablo Sarasate en namen onlangs alle werken van Sergei Prokofiev voor viool en piano op. Hun Prokofiev-cd werd recentelijk geprezen als ‘onberispelijk’ door het Spaanse muziektijdschrift ‘Scherzo’.
Onder de talloze concerten en recitals die Poortinga heeft gegeven, waardeert hij zijn debuut in de WMP Concert Hall in Manhattan, NY, en ‘Merkin Hall’ in NY het meest. Als laureaat van solo- en kamermuziekwedstrijden wordt hij geroemd om zijn scherpe gehoor, uitzonderlijke technische vaardigheden en een uniek, divers repertoire.
Als duo studeerde hij vijf jaar lang bij Lukas Hagen en Enrico Pace, waarbij ze ook les kregen van Trio di Parma, Pavel Gililov, Wim Zwaag, Jacques Ogg (historisch geïnformeerde uitvoeringen), Vladimir Tropp, Konstantin Bogino, Jeroen Riemsdijk en Enrico Bronzi, zowel gezamenlijk als afzonderlijk.
Poortinga is een winnaar van wedstrijden in de VS en Europa, met onder andere eerste prijzen voor kamermuziek en gezamenlijke pianomuziek. Zijn aankomende cd-opnames omvatten de vertolkingen van Schumanns Kreisleriana, Fantasie en Arabeske in 2024, evenals de transcendente etudes van Franz Liszt in 2025.
Citaten over de recente duo-optredens van Robert Poortinga zijn door de pers geprezen als “een uiterst bekwame en krachtige samenwerkingspartner met de hoogste techniek”. Hij wordt omschreven als iemand die “alles mogelijk maakt en twee instrumenten transformeert tot een compleet orkest”, een “ambassadeur van het viool- en pianorepertoire”, een “absolute artistieke waarde die grote aandacht verdient” en een “klankwonder”. Een ander citaat prees hem omdat hij
“door de hoge technische expressiviteit een enorm kleurrijke emotionele wereld overbrengt”.
